रात्रिकालिन प्रहर
एउटी अबला नारी
बिना डर त्रासले
आफ्नो गण्तव्यमा
लम्कीदै छिन ।
बीच बाटोमा केही युवाहरु
मातिएको सुरमा हाहा हुहु गर्दै
नशाको संसारमा
डुबिरहेको छ ।
ती एउटी अबला नारी
देखेर
ती शैतानहरुले
नशाको मातमा
यौवन लुट्ने योजना बुँन छन् ।
अगाडी लम्कि रहेकी
त्यो अबला नारी
निडर भई उनीहरुकै
अगाडी बाट
आफ्नो गणतब्यमा
लम्कीन् छिन् ।
नशामा मातेका ती शैतानहरु
झम्तीन खोज्छन् ।
उनी भाग्छिन
ती शैतानहरु लखेट्छन् ।
बीच दोबाटोमा
उनी रोक्छिन
काला लामा केश
चहकीलो सेतो पहिरण
पहिरिएको नारीमा
परिनत हुन्छिन्
एक्काशी ती शैतानहरु
यत्र तत्र भाग्छन्
ती युवती त किच्कन्या
पो रहेछिन ।
एउटी अबला नारी
बिना डर त्रासले
आफ्नो गण्तव्यमा
लम्कीदै छिन ।
बीच बाटोमा केही युवाहरु
मातिएको सुरमा हाहा हुहु गर्दै
नशाको संसारमा
डुबिरहेको छ ।
ती एउटी अबला नारी
देखेर
ती शैतानहरुले
नशाको मातमा
यौवन लुट्ने योजना बुँन छन् ।
अगाडी लम्कि रहेकी
त्यो अबला नारी
निडर भई उनीहरुकै
अगाडी बाट
आफ्नो गणतब्यमा
लम्कीन् छिन् ।
नशामा मातेका ती शैतानहरु
झम्तीन खोज्छन् ।
उनी भाग्छिन
ती शैतानहरु लखेट्छन् ।
बीच दोबाटोमा
उनी रोक्छिन
काला लामा केश
चहकीलो सेतो पहिरण
पहिरिएको नारीमा
परिनत हुन्छिन्
एक्काशी ती शैतानहरु
यत्र तत्र भाग्छन्
ती युवती त किच्कन्या
पो रहेछिन ।
- सुबि
२०६८÷९÷२५ गते
यो पद्य कविता तपाईहरुलाई कस्तो लाग्यो ?
ReplyDeletePost a Comment